Heldurðu að lífið hafi ekki risið upp og bitið mig í rassgatið, eftir að hafa setið í launsátri og beðið þolinmótt eftir tækifæri, tækifæri sem kom þegar ég mátti minnst búast við því. Ég veit að frænka mín og frændur lesa þetta ekki, en ég óska þeim svo sannarlega samúð mína á þessum leiðindatímum
Engin ummæli:
Skrifa ummæli